PHP. 100

Php. 100

ni Bannie Bandibas

Isang daang piso,

Ganyan lang ba ang halaga ko?

Ni hindi makatingin ng diretso

Sa mga mata ko.

Bakit iba na ang tingin n'yo sa 'kin?

Kasalanan ko ba ang nangyari?

Ako ang napagsamantalahan

Ngunit bakit ako nabibigatan at nasisisi.

Pati ikaw, ikaw na minsang nagsabi

"Sa ganda mo, maraming mabibighani."

Ikaw na minsang nagbigay ng pagmamahal,

Ngayo'y mang-iiwan na rin ere.

Kasalanan ko ba ang magahasa?

Tapos susumbatan mo pa--

"Kung nag-ingat ka lang sana,

Edi sana mahal pa rin kita."

Umasa ako na ikaw ang una

At huling taong tatangap sa puso ko,

Yong akala kong magpapahalaga

Ngunit ang unang magtatapon pala...

Ng isang daan sa mukha ko

Habang nakaluhod at nagmamakaawa

Sa kasalanang hindi ko ginawa--

Isang kalapateng ang lipad ay mababa...

Gan'yan mo ako ngayon nakikita...

Php. 100 | October 31, 2017 | Bannie Bandibas

83RD NATIONAL BOOK WEEK

Logo Making Contest

RMMC College Library Celebration of 83rd National Book Week

3rd Place

GUPROGRESIBO

   Unang nilahukan kong paligsahan sa pagsulat noong nasa kolehiyo ako. Isang hindi masyadong pinaghandaan dahil umaga ng mismong araw ako inabisuhan na ako ang isasalang sa kompetisyong ito--Pagsulat ng Tula para Araw ng mga Guro na gaganapin pagkabukas ng araw na iyon. Dali-dali akong pinili ng presidente namin sa departamento na lumahok at wala akong pag-aatubiling sumang-ayon. 

    Narito ang aking piyesa: (Matatagpuan rin sa Wattpad)

GUpROgresibo

[Tula]

Sa paglipas ng panahon, ang mundo

Ay patuloy at unti-unting nagbabago

Kasabay ng bawat minuto o segundo

Na matikas at pustura kang nakatayo...

Sa harap ng libo-libong mga mata,

Ni isa ay di mo man lang kilala,

Ni kadugo, ni kasundo, ni kapamilya,

Ngunit handa mo paring alalayan sila.

Sila na sa araw-araw ay naging

Parte na ng problema sa buhay at dilim,

Bukas palad mong tinanggap nang walang daing

Kaya't pangalawang magulang, ikaw ay itinuring.

Dakilang ama o ina na labis ang tuwa

Na kahit hindi nauna, palaging nariyan ka,

Iaalay ang mga kamay at puso upang turuan sila

Pagkat hangad mo ang tagumpay at kinabukasan nila

Nais mong mapaunawa na sila na lamang

Ang maari niyong paunlarin at asahan

Sa pagbabago at pagyabong na inaasam,

Magpapatuloy sa daang inyong sinimulan...

Kaya't handa n'yong ibahagi sa bawat tainga

Na makikinig sa mga salita at letra

Na pinaghirapan niyong buuin at maitula,

Maisulat sa mga makahulugang tanikala

Panulat at kaalaman na bibitbitin namin

Ay magsisilbing tulay at salamin

Ng mga sakripisyo at paghihirap na tiniis mo

Upang gabayan ang magiging dahilan ng progreso ng mundo.

Date: October 2-3, 2017
Author: Bannie M. Bandibas
Theme: Gurong Pilipino: Kaabay sa Progreso
Genre: Inspirational/Commemorative
Award: 2nd Place

Ramon Magsaysay Memorial Colleges General Santos

Teachers' and Employees' Day 2017 Celebration

    Isang tula na alay ko para sa ating mga dakilang guro. Napapagod man ay hindi ninyo kami sinukuan 'pagkat tunay na hangad niyo ang aming tagumpay. Salamat sa pagtitiyaga at walang sawang pagbabanat ng buto upang kami ang maturuan. Isang malaking parte ang naibabahagi ninyo sa progreso ng mundong ating ginagalawan at aming pamumunuan, mga kabataan, bukas Pagpupugay para sa inyo, mga totoong alagad ng edukasyon.

    Hindi naibigay ang sertipiko pagkat nagkamali sa pag-imprinta at hindi na nabalikan.

GUpROgresibo | October 2, 2017 | Ramon Magsaysay Colleges | Teacher's Day 2017 - Pagsulat ng Tula (10/3/2017) | Second Placer | Bannie Bandibas

*middle part, behind another guy sitting*

MAINIT NA KALAMANSI JUICE

WRITERS SECRET FILES

Mainit na Kalamansi Juice

#SaPaskongSasapit

Heto na naman tayo sa panahong

Laganap ang mga cold at bitter.

Nagkukumpulan na parang mga dahon,

Ang mga itsura’y aakalain mong killer.

Tititigan ng masama ang mga naglalakad

Na couples, married at it’s complicated.

Sigaw nila’y “Walang Forever” habang babad

Sa ilalim ng araw--init ay di batid.

Mga brokenhearted and brokenwallet,

Naloko, napagsamantalahan, na-uto,

Naperahan, nanakawan, ipinagpalit,

At hinayaang mabasag ang puso.

Naisip ko, tila ako’y kasapi nila--

Samahan ng Malalamig ang Pasko.

Kasi nararamdaman ko sila--

Ang kalungkutan ng isang nabigo...

Ngunit, naalala ko--di ako ganito.

Sabi pa nga ni inay na dapat

Sa bawat taon na sasapit ang pasko,

Maging masaya ako’t di maalat.

Oo, nga naman - bakit ko nga ba

Sasayangin ang isang pagdiriwang

Na nakasanayan kong masaya

Ay maging malungkot dahil sa isang paalam.

Galing sa isang babaeng labis kong

Kinagiliwan, minahal at inalagaan.

Ngunit sumuko--yong tipong

”Bakit ikaw ang napagod? Ako naman yung lumaban.”

Kaya tama na--ayaw kong maging tulad nila.

Di makalaya sa sugat at sakit na nadarama,

Kaya ngayong sasapit ang pasko, ako’y maligaya.

Init at tamis ng pag-ibig ang aking ititmpla.

A juice in hot water--try to imagine.

Yong nagkakasundo ang init at tamis sa aking panlasa.

Kalamansi--pagka’t ako’y mayroon pa ring asim.

Ganiyan ako kung mag-move-on, ang weird diba?

*Certificate of Participation*
Note: Created by Yours Truly

Mainit na Kalamansi Juice | October, 2017 | Writers Secret Files | Sa Paskong Sasapit (Poem Category) | Partisipante | Bannie Bandibas