Active Now
ni Bannie Bandibas
Habang umiilaw pa
Ang berdeng tuldok,
Patuloy na aasa
At maghihintay sa sulok.
Nagbabakasakali
Na balang araw,
Ang minimithi
Ay tuluyang matanaw.
Tayo, sa wakas ay makawala
Sa nakaraang puno ng sakit
At makalimutan na
Ang lahat ng pait
Na siyang nakaangkas
Sa bawat pagbati mo.
Sana, pagdating ng bukas
Ay tumamis na ang mga ito.
Nakakulong sa kahapon,
Naghihintay sa kawalan.
Lumabas na sa kahon
At mga puso'y pakawalan.
Nandito lang naman ako,
Umaasa at naniniwala
Na bukas, ang sagot mo
Sa tanong na "Mahal mo pa ba?"
—Ay sana "hindi na."
No comments:
Post a Comment