A REVIEW ON: KUN AKO MATAK-AN AKO MANGIN ISA KA MAYA | ZINE

[π]

    (3/4) I thought hindi ako malingaw ani na zine kay feeling ko hindi ko maintindihan but by Universe's Power, naintindihan ko lahat. It's not the words that will make you understand but the heart and creativity of a piece (with the help of context clues). I am really amazed how the author put his thoughts into words in multiple language and made it enjoyable to read. His pieces are random but worth to read manuscripts na bagay gid ibutang sa shelves and have everyone read. Promoting na tangkilikin ang local languages and nurturing the diversity of literature sa among banwa. Claps to the nth power for the writer.

    Maybe, hadlok lang ko hindi makasabot pero ang dapat ko lang pala himuon is basahon ug ang mga spirits na ang bahala.

    If you want a copy of this zine, please contact the author on facebook, John Dominic Lubaton Arellano, and the Tridax Zines page. #SuportaLokal #SOXWriters

-Banuy

A REVIEW ON: WINDOW SEAT ITINERARY | ZINE

[π]

    (2/4) Best read while traveling. Maka-isip ka sa mga butang ug tao nga imong nabilin, gidala o kauban, ug adtuan. Unusual but enjoyable thoughts.

    Maalala ko ang feeling sa ginatan-aw ka sa tanan na naa sa likod mo na nagahintay sa pila na matapos ka, hindi lang sa pag-igib—sa tanan man siguro pila. Ano na kaya gina-isip nila? Ginabarang o ginadunggab na siguro ko nila sa ilang utok. Gina-isip ko ang gina-isip nila kaya kahit hindi pa napuno masyado, nagaalis na ako. Mabigat man din pag puno masyado.

    Pieces about pag-uwi. Magsakay man o maglakad, very ginakutaw utok ko sa mga piyesa ni Sir na maka-isip ako ng mga what if saka sana ug puno talaga ng mga image na sakit sa mata pero malingaw ka sa pag-deliver na daw kasabay ko lang ang mga karakters nagabaktas or katabi ko pero ako dapat sa window seat talaga ako. The thing that made me curious about this zine is how will the writer would tell his thoughts about the magic or the weird feelings on a window seat.

    Gipakita din sa zine na ito kung paano siya magmahal. 

    If you want a copy of this zine, please contact the author on facebook, Christian English, and the Tridax Zines page. #SuportaLokal #SOXWriters

-Banuy

A REVIEW ON: MGA GISULAT SA GABI AT IBA PANG MGA TULA | ZINE

[π]

    (1/4) Una nga gibasa ko sa apat nga gipalit nako na zine sa Tagubtob event sa SWL sa R-cafe last Saturday (kay wala ko kapalit last SOX Zine Fest). Gingilngigan akong baby hairs sa kilay.

    Sakto kaayo ang theme sa zine sa akong giperform sa same event ug sa nahitabo after. Sa mga muntikan ko nang makalimutan na kailangan at hindi ako dapat mapagod huminga. Tama ang giingon ni Sir Rexcel Verde Samulde , hindi tayo ang ating sulat. Ang itsura ng ating libro ay hindi ang pinapakita nating mukha. Ang laman ng ating mga piyesa ay hindi ang buo nating pagkatao. Ang unang impression sa ating sulat ay hindi tulad ng unang titig sa ating ekspresyon, pagsasalita, pagtawa, pag-iyak at iba pang emosyon. 

    Ser Ben is a promising author/writer, hindi gid sum-od iyang mga sulat. Kanamit lantakan ang iyang mga tula, hindi lang tilawan. Good deal, indeed. Maka-high na daw di mag-expire.

    About the zine: Sobra ko na naka-relate nga nagasulat sa gabi, sa kadlawon na tulog na ang lahat. Ang topic, isa pud ni sa akong pundasyon ngano nagasulat ko karon. Ginbalik ko sa akong kagahapon sa mga akda na namit man diay balikan—daw ginsugnodan ang abuhan para magkalayo para mahimong suga ko sa gabii. 

    Habang nagabasa, daw naa gid ako tapad na ginabulungan ako para maintindihan ko lahat. Daw gihurim-huriman sa writer ang zine na ubanan sa multo para ma-feel gid ang kalamig sa kagab-ihon. Hindi lang tuloy baby hair ko sa kilay ang tumayo, hair din sa cleavage. Ganahan kaayo ko sa "Pwede Ka Mabasa Kahit Hindi Naga Ulan" na daw gina-daily shower ko dati kada tapos sa skwela. Ga-wonder ko sa lasa sa kape na may halo—muparat guru ang kape imbis na magtam-is, tama lang sa may jabitis.

    Ginbalik gid ko sa kagahapon, sa akong kabataan, nga pirme ko gakatok sa kwarto sa akong parents kay hindi ko ganahan sa akong kama. Alingugngog ang ka-saba. 

    Ang mga ipot-ipot na alien name sa akong peyborit buddy sa kasagbutan dati. Ginadakop ko sila sa garapon o bote ka'g ginaistorya, kadugayan kay mamatay. Weird pero ganahan ko mamatay sila kay hindi na nila matsismis sa iba akong mga sekreto, malay nato marites diay sila.

    The blank space. Hindi ko bal-an kung gintuyo pero daw gina-ingnan ko nga okay lang ang mga blanko na gabi. Okay lang na titigan mo lang ang papel na wala kay nasulat. Okay lang maglayag sa kalawakan sa imong mga gusto isulat na dili nimo masulat, masabtan gihapon ka ug ginapasaylo ka pirme sa lapis na wala gid nimo siya gihimas sa kana na gabi. 

    "Continue." Pero may tuldok. "Go on." Leave me breathless. Ironic pero ito gid ang truth. Sa kada ingon og padayon kay naay tuldok kay dili dinha mahuman. Kinahanglan mo pa maglihok ug magbutang dugang tuldok at least twice para tinuod nga makapadayon.

    And lastly, "Last Seat" is meant be produced as shortfilm.

    If you want a copy of this zine, please contact the author on facebook, Ser Ben, and the Tridax Zines page. #SuportaLokal #SOXWriters

-Banuy

DIMENSYON

Dimensyon

Naniniwala ka ba sa ikalawang dimensyon?

Sa ikatlo? 

Siguro, isang milyon?

O kulang pa ng isang libo?

Naniniwala ka?

Ako,

Pinipilit…

Yong sana ay mayroong ako

Na hindi ako.

Oo,

Medyo nakalilito

Pero gusto ko lang na makausap ang isang katulad ko.

Katulad ko na walang bahid ng ako.

Tanungin siya ng ilang katanungang bumabagabag sa akin,

Mga tanong na sinusubukan kong ipatangay sa hangin

Papalayo sa aking isipan

Na tingin ko’y dadalhin ko hanggang libingan.

Nasaktan ka na ba?

Nasugatan ang palad dahil 

Nakipag-agawan ng hinihiwang papaya?

O napunit ang balat

Dahil pinaglaruan ang basag na botelya?

Hanggang sa tumanda ka

At nalamang hindi pala iyon ang pinakamasakit.

Nasaktan ka na ba

Na ikaw lang ang may alam?

Saan ka nagkulang?

Sumobra?

O sakto ka lang?

Pwede bang kalimutan na lang?

Nakaramdam ka na ba ng pagsisisi?

Yong nagulat ka na lang isang araw

Lahat ng pangako ay nabali?

Sana di mo na lang siya sinulatan ng tula,

Tuloy di ka na ulit makabuo ng tugma.

Tama bang naniniwala ka sa malayong pag-ibig?

Ngayo’y ang mahal kita’y di na mabigkas ng bibig.

Sana iniwasan mo na nuon pa ang kape,

Di na mawaglit sa isipan ang pait ng dati.

Masyado ka sigurong naging sweet,

Nagkadayabetis ka tuloy… Awit.

Pwede bang pagaangin ang mga sana?

Naging masaya ka ba?

Kahit minsan?

Kahit panandalian?

Sa mundo mo ba’y marami kang kaibigan?

O mga taong hindi ka sinukuan?

Naaalala mo ba ang mga panahong iyong nilisan

Ang lungkot, lumbay, at kapighatian?

Ang pagtawa mo’y di mo mapigilan.

Ilang beses ka nang tunay na sumaya? Ilan?

Dalawa?

Tatlo?

Siguro, isang milyon?

O kulang pa ng isang libo?

Naniniwala ka?

Ako,

Pinipilit…

BIDYO

February 19, 2023 | Dimensyon | Tagubtob | Perpormer - Sarangani Writers League