ALAM KO

ALAM KO

by: Bannie Bandibas

Sambit nila ang mga katagang

Di ko alam kung paano sisimulan

Ni tatapusin ang tulang ito

Pero ako, oo, alam ko.

Alam ko kung paano ka ngumiti

Ni ang tono ng iyong paghikbi,

Alam ko kung kelan ka masaya,

At ang mga oras na ikaw ay sawi.

Nakabantay ako sa bawat kilos mo,

Sa bawat pagdilat ng iyong mga mata,

Hanggang sa bawat pintig ng puso mo,

At bawat tawa na akin ring ikinatutuwa.

Alam ko rin ang mga tinatago mo

Mga hapdi, pighati at sigaw ng puso mo

Sigaw sa bawat pagsugat at pagkadurog nito,

Ako, ako ang saksi sa bawat pagluha mo.

Ako, na di napapansin, ni naaaninag,

Di naririnig, nadarama't naiintindihan,

Ngunit naghihintay parin sa iisang tawag,

Upang mapahilum ko ang bagyong nararanasan.

Alam ko kung paano nabuo,

Ang bawat butil ng lupang tinatapakan mo,

Ang hangin na nilalanghap mo,

Kaya't hayaan mong buuin ko ang kulang sayo.

Hayaan mong buuin ko ang bawat piyesa,

And bawat parte ng nadurog mong puso,

At muli kong bibigyang buhay,

Ang pag'asa na ika'y muling makakatayo.

At kasama mo akong maglalakad

Sa daang puno ng pagsubok at katitisuran,

Ngunit sa pagtitiwala at pananampalataya,

Pagmamahal ko ang madarama't di na muling masasaktan.

-Hesus