[π]
Indeed, isinama mo ako paglayag...
Very nostalgic. Gikan sa paghuwat sa Supper Ferry, pagsalum sa dagat, nag-swim swim along with fishes and other buhing nilalang ilawm sa dagat, hantod sa nalingaw na lang ta'g dula sa pangpang. Nagsige og dive-dive ang mag karakter, ako, naa ra ko sa baybayon kay dili man ko kabalo mulangoy.
Ganahon kos paunsa nimo gi-kwento imong mga kaagi ya. Gikutaw akong imagination sa mga panghitabo sa imong kinabuhi. Ang reyalidad sa life, ang mga kinahanglan buhaton maskin dautan para lang makakaon, ang mga gapugong sa gusto nato buhaton na dili na nato mabuhat kay giharangan na ang pyer para sa atong bata pero dili bata-bataon na kinaiya, ug ang walay undang nga pagtuo nga mulutaw ang bangka-bangka, tanan, angay tagaag higayon na pangajian ug paghinulsulan. Sa gamayng panahon na akong gisusi ang zine, dakong pasalamat nako na giuban jud ko nimos dagat aron makaligo ug mahimasmasan ang kahubog sa pait nga kinabuhi.
Ang tuyom sa jud, wa ko kasagang. Napa-"bitaw pud noh" gud ko. Dili lang nako ma-confirm kay wala abi ko ka-try og atubang sa salamin while gapangihi pero basig, basig jud diay.
"Kung lalayo ka ba, magagawa ba ng mga alon na ibalik ka?"
Kung nais n'yo pong magkaroon ng kopya ng zine ni Master PG ay magpadala lamang po ng mensahe sa kaniya.
-Banuy
No comments:
Post a Comment