A REVIEW ON: AND THAT'S WHY WE CALLED IT MEMORIES | E-BOOK

 [π]

    Let's mention the 3 states of time...

    Past. Mga alaalang pilit kinakalimutan, itinatago sa kuwardernong niluma ng panahon at kailangan nang isara. Mga litrato ng nakaraan o kuha ng rekorder sa mga giyerang pinagdaanan, pinunit at itinapon. Ilalagay sa baul pagkat alaala na lamang ngunit may mga bahagi na may aral na patuloy nating bibitbitin hanggang sa ngayon dahil nakatutulong si ngayon at makatutulong sila balang-araw. Mga alaalang natapos at wala ka nang magagawa dahil tapos na.

    Present. Mga alaalang gingaya natin ngayon na alam nating darating ang araw na magiging alaala na lamang at alaalang pahahalagahan. Mga tamang tumama sa may tamang timang na sinisimulan nang isuksok sa pitaka para iyakan bukas makalawa. Mga maling gawain na patuloy na ginagawa dahil masaya, gaya ng pagsakay sa ferriswheel at sa pagbaba mamaya ay masusuka. Mga alaalang hindi pa natatapos ay alam mo nang may katapusan.

    Future. Mga alaalang bubuuin pa lamang. Mga planong hindi malaman kung masisimulan pa ba, nararapat pa bang antayin o hahayaan na lamang ang kalawakan ang magdikta. Walang katapusan dahil walang kasiguraduhan.

    Sa oras tumatakbo ang mga piyesa sa antolohiyang ito na nilikha ng magagaling na manunulat at manlilikha ng sining biswal. Nakamamangha ang daybersidad, pinaghalo ang iba't ibang istilo ng pagsulat, paglathala, pagkuha ng litrato, paglapat ng mga guhit, at boses sa bawat kuwento, liham at tula. Mas kinagiliwan ko ang mga kulay, kinakalikot ang aking utak ng mensahe ng mga ito along with the lines printed on each pages. Very commendable ang pagkamasining at makulay ng publikasyon...

    But my heavy take-away on this book is the 4th state of time or category of memory, iyong alaalang bitbit mo kahit hindi naman naganap. Alaalang naganap sa kung saan mang dimensyon na dumalaw sa iyo isang araw ngunit hindi pala iyo pero tinuring mo pa ring pag-aari. We all have that kind of memory, wala sa tatlong estado—hindi nangyari, nangyayari o inaasahang mangyari pero dala-dala mo. Hindi ko rin alam kung ano iyon, walang nakaaalam kundi katawan, isip, puso, buo mong kalamnan at anino mo lamang.