Entry #13
NANILAW NA ANG ANTIPARA
Malabong mga mata,
Hindi ako mapipigilan.
Kahit palaging nadarapa,
Patuloy ako sa paghakbang.
Magtatrabaho hindi dahil
Sa aking nakaraan,
Upang bukas ay may butil,
O mabuhay sa kasalukuyan.
Kundi para sa kanila,
Silang umaasa sa akin.
Ang mahal kong pamilya,
Na buhay ko nang maituturing.
Sila ang dahilan kung bakit
Ako kumakayod, nagpapakatiyaga.
Titiisin ang bugbog at sakit,
Mapangiti lamang sila.
Pagka't ang mga ngiting aking nakikita,
Alay ay lunas at nagbibigay lakas.
Kaya gagamitin ko ang antipara,
Manilaw man ito at tuluyang kumupas.
Kahit malabo na ang paningin,
Dama ng puso ang saya.
Ang masuklian ay hindi ko hinihiling,
Hangad ko'y mabuting kinabukasan nila.
 |
| *Certificate of Recognition - 3rd Placer (Top 4)* |
 |
| *Entry Poster* |
No comments:
Post a Comment