SI MAMA

Si Mama

[FICTION]

"Nak, pukaw na." Gimata ko ni mama mga alas tres sa hapon. Gikan siya'g lungsod kay namalit og pangkaon namo diri sa balay. Tungod sa "lockdown," napugos mi'g tinir dinhi ug siya ra'y galakaw-lakaw.

Gigakos ko ni mama. Wala ko kabalo ngano basta guot niya ko na gigakos. Ningisi siya sa akoa dayun imbitar sa ako na mukaon na'g panihapon. Wa nako damha na mao na diay to among ulahing panihapon.

Kina-ugmaan, ni-grabe ang kasakit sa akong ulo ug subra ko na nagapanginit. Nisinggit ko'g "mama" sa sobra ka sakit. Dayun nisulod si mama sa akong kwarto pero bag-o pa siya makaduol, nikalit ra ko'g ubo og kusog. Nagsunod-sunod ang pag-ubo. Nitan-aw ko kay mama ug nakita nako na gaatras siya palayo.

"Ma, asa ka muadto? Tabangi ko, Ma!"

Kadto ang ulahing oras na nakauban nako akong pamilya—si mama. Naa ko diri naghigda sa puti nga kwarto, nag-inusara. Gusto nako naa koy kauban, gusto nako naa si mama. Unta naa diri akong mama. Adlaw-adlaw na lang ko maghilak ug gasinggit og "mama" hantod sa kapuyon ug dayun makatulog.

"Nak, pukaw na." Nakamata ko sa tingog na nag-istorya sa ako. Tingog to ni mama, kay mama jud to. 

Sa pila ka minuto, nisulod ang babaing nakaputi. Gitanggal ang mga nakatusok ug gipailis ko. "Makagawas na ka, bata." Mao to iyang ingon. Nakabati ko'g kalipay. 

Nigawas kos kwarto, dala akong mga sinina. Sa kagamay sa akong lawas, naglisod jud ko'g bitbit ug sa kalit naay nigunit sa akong dala, ni-aksyon og bitbit. Si kuya, nakangisi ko sa kalipay kay naa siya pero wala siyay reaksyon. Natingala ko. Gitunol na lang nako akong dala. 

Nagpadayon mi sa paglakaw ug sa wala pa mi nakalayo, naay babaing naglakaw paduol sa amoa. Si mama. Nalipay ko. Nidagan ko padulong niya pero napaundang kos pagdagan kay niundang si mama ug nitabis ras akoa. Naghinay-hinay siya'g atras. Nagpalayo. Gigunitan siya sa duha ka babaing nakaputi og gisuotan og panapton sa nawong. Nigunit siya sa iyang ulo na murag gisakitan. Nagsige'g siya'g tabon sa iyang baba ug nigunit sa liog na murag natuk-an. Nagsige siya'g hilak. 

Gibitbit siya pasulod sa usa ka kwarto.Makita nako ang iyang pangpanluya. "Ma, asa ka muadto? Ayo na ko, Ma! Naa na ko, uli na ta!" Singgit nako sa iya.

"Dong, dili na nato makita si mama. Wala nay paglaum!" Ingon ni kuya. Nibug-at akong kasingkasing.

Nagpadayun mi sa paglakaw padulong purtahan, apan dili nako makita ang unsay naa sa gawas kay subra kasilaw. "Nak, pukaw na! Muuli na ta." Nakuratan ko. Tingog ni mama. 

Nilingi ko kay kuya ug akong nahinumduman, dugay na siyang namatay. "Ma, asa ko muadto? Tabangi ko, Ma!" Akong sulti maskin dili na ko niya madunggan gikan diris pikas kalibutan.

Si Mama | May 7, 2020 | Bannie Bandibas