Bannie | PleumaNimoX: November 2019

Search This Blog

Saturday, November 30, 2019

GRADUATION MOTTO

        "The greatest return on investing my life to God and people is never the things gained that, in time, may wear but it is the goodwill, smiles and appreciations harvested in every day from the joy and love I always share."


Graduation Motto | December, 2019 | Bannie Bandibas

Friday, November 29, 2019

PAG-IBIG SA LIKOD NG KAPE AT TINTA

SWP-Tacurong 2019 ZINE FEST 

S: Pag-ibig sa likod ng kape at tinta
sa panulat ni Mary Divine Escleto

B: Magmahal ka ng isang manunulat
Na kahit ang mga mata'y puyat—
Ikaw at ikaw lang ang makikita,
Ikaw ang magiging paboritong paksa.

D: Huwag—sa isang manunulat,
Mga mata nito'y hindi napupuyat
Dahil sa hilig nitong magkape.
Matakot kapag ikaw ang parating paksa,
Madalas nakapanlilinlang ang kan'yang mga salita.

B: Kinahiligan nga'y kape
Kaya sa unang pagkikita,
Sa coffee shop kita niyaya.
Makalumang istilo. Tahimik ang paligid.
Tanging tibok ng puso na pangalan mo ang sigaw ang aking naririnig.
Gabay ko ang bawat pintig,
Kung saan ko ikakabig
Ang pluma.
Saan ibubuhos ang tinta—
Dito sa mga akda, sa bawat tugma
Na dahilan kung bakit ako humihinga.
Ikaw ang bumubuhay sa aking pagkamakata.

D: Minsan mo akong inabutan ng kape
Habang pinapakiramdaman ang hawak na tasang mainit, nakapapanibago itong alab ng pag-ibig.
Napansin kong ito'y sumasabay sa iyong panlalamig
Imbes na ako ay kausapin
Atensyon mo'y sa pluma't papel nakabaling
Hindi ko alam kung para saan aking presensya
Abala ka sa paghahabi ng mga katha
Sinama mo lang ba ako para may kasama ka
Na maka-isang dibdib ka sa iyong piyesa?
O isinama mo lang ako para may maisulat ka?

B: Nagsusulat ako para sa 'yo
Dahil dito sa magulong mundo
Ikaw lang ang nakikita kong liwanag.
Isinama kita hindi upang malinaw na makita ang paksa
Kundi upang maramdaman na sa estado ng buhay ko,
Nariyan ka't lagi kong kasama.
Subalit nang matapos ang isang daang tula para sa 'yo,
Umalis kang biglaan, ni hindi ginalaw ang kapeng binili ko.
Buhay ko ang pagsusulat, parte ka nito
Kaya hirap akong huminga minsan.
Noong una iniisip ko baka nasobrahan lang sa kape pero kalaunan,
Napagtantong lumisan ang aking lakas
Nang hindi man lang nagpapaalam.

D: Panulat ang sa iyo'y nagpapatatag
Tinta, nagsisilbing dugong bumubuhay sa akda
At ako ang papel na pinunit ko bigla.
Kasi ba naging magulo ang istorya?
O ako lang talaga ang paksang dapat binubura?

B: Maniwala ka,
Sinusulat ko pa rin ang kuwento nating dalawa.
Marami pang bakanteng pahina
Sana'y piliin mo pa ring ibigin ang isang manunula. 

D: Hindi mo ba naririnig?
Ang pagwasiwas ng mga salitang pilit kumakawala sa ating mga labi?
Tulungan mo akong hugutin ang salitang mailap.
Patuloy kong binabasa ang iyong isinusulat kahit may karakter na hindi ko makilala.
Naliligaw na ako sa mga lugar
Nalilito sa mga nangyayari.
Hindi na maalis ang pagdududa
Sa unang saknong alam kong ako pa,
Sa gitna patungong huli—

B: Pakinggan mo ang aking mga tula
Na binase ang hugis sa hubog ng mga tala
Na siya ring gabay para tahakin ang landas patungo sa 'yo.
Alam ng tinta kung kanino siya inaalay,
Para sa 'yo. Para lang sa 'yo.

D: Hinanap ko ang ako sa sinasabi mong tayo.
Pero ang narito ay ikaw at ang kayo.
Gugustuhin ko na lang magbasa kaysa sa iyo'y makinig.
Ang puso kong bingi na.

B: Ayaw mo na bang mahalin ang manunulat?

D: Hindi.
Hindi ko kayang hindi mahalin.
At dahil sa hindi ko mapigilan,
Ako'y nagsusulat na rin.

B: Siguradong ako ang paksa.

D: Tama ka.
Sa mga akda ko'y binuburol ka na.
Pangalan mo'y inuukit na sa lapida.
Ipinagtitirik na ng kandila.
Matagal na kitang paulit-ulit na pinapaslang sa mga taludturan.
Ngunit—

B: Ngunit—

S: Sa pagtatapos ng araw
Sa pagsilip ng buwan

B: Maaari mo akong makalimutan

D: Panandalian

S: Ngunit sa pagdilat ng mga mata
Sa umaga

D: Alam ko

B: Alam ko

S: Alam natin
Na katulad ng larangang tinahak

B: Pagsusulat

D: At manunulat

S: Pa rin
Ang pipiliin nating mahalin.


SKRINSYAT NG BIDYO NG PAGTATANGHAL

FACEBOOK VIDEO

Pag-ibig sa Likod ng Kape at Tinta | November 30, 2019 | Zine Fest 2019, Tacurong | Bannie Bandibas | Mary Divine Escleto

PITIK NG INYONG LINGKOD

PITIK NG INYONG LINGKOD

SKRINSYAT NG BIDYO NG PAGTATANGHAL

PITIK NG INYONG LINGKOD

PITIK NI TORYO

POSTER NG ZINE FEST 2019

PITIK NG INYONG LINGKOD


Thursday, November 28, 2019

TATLUMPONG MINUTO

Tatlumpong Minuto

Pagkarating sa terminal ay sumakay na agad ako sa puting cab. Pagka-upo'y napayakap sa bag na matagal nang di nalalabhan. Pagod ang nararamdaman mula sa apat na oras kong pakikinig sa guro, dalawang oras na pagliliwaliw sa mall, at isang oras na pagsusulat ng aralin. Ang gusto ko na lamang ay makauwi at makapagpahinga. 

Napuno na't pinaandar na ni manong ang makina, pinihit ang manibela pakaliwa. Tatlumpong minutong kwento ay dito magsisimula.

Sobrang sikip sa kinauupuan ko ngunit di ko na alintana pagkat ang gusto ko na lamang ay magpahinga habang nasa biyahe. Paidlip-idlip ako at sinusubukang antukin subalit hindi ako makatulog. Madilim sa loob ng cab, hindi ko maaninag ang mga mukha ng aking mga kasama hanggang sa mapatingin ako sa kaliwa at nahuli ko siyang nakatitig sa akin. Una'y kinabahan ako dahil baka magnanakaw to at may balak na ako'y holdapin. Ngunit sa pagdampi ng kanyang tagiliran sa aking braso ay napansin ko ang balingkinitan niyang katawan. Babae.

Napa-buntong hininga ako at kumalma, di naman siguro ako sasaktan nito.

Nagtagal pa ang biyahe at nagsimula na akong antukin. Iyuyuko ko na sana ang aking ulo nang may sumandal sa aking balikat, nagulat ako ngunit pinilit kong huwag gumalaw. Malakas ang hangin kaya humahampas ang buhok niya sa aking mukha ngunit ang tanging nasambit ko ay, "pagod rin siguro 'to."

Hinayaan ko siyang matulog kahit napapa-idlip na ako. Tiniis kong wag bulabugin ang kanyang paghimbing. Sa bawat pagliko ay sinasabayan ko ang paggalaw ng kanyang ulo. Ginagawa ko iyon sa buong biyahe. Napapaisip tuloy ako, hindi ko naman ito kasintahan pero bakit ang alaga ko sa kanya. Hindi ko alam kung napipilitan lang ba ako o talagang naaawa.

Ramdam ko ang bigat ng kanyang paghinga, dama ko ang bigat na kanyang dinadala. Ilang iglap ako'y bigla na ring nakatulog.

Tatlumpong minuto ang nakalilipas nang isang malakas na pag-amba ng sasakyan ang nangyari. Sabay kaming nagalaw sa pagkaka-upo ngunit agad kong sinalo at kinabig ang kanyang ulo. Napasandal siya sa aking dibdib. Bigla akong kinabahan. Sa lakas ng pintig ng puso ko, alam kong ito'y kanyang naririnig. 

Napatingin ako sa paligid, kami na lamang pala ang pasahero.

Ilang minuto ang lumipas, habang hawak-hawak ko siya'y naramdaman ko ang pagdampi ng kamay niya sa akin. Nagulat ako nang kunin niya ito at hinigpitan ang kapit. Ibinalik ang pagsandal ng ulo niya sa aking balikat sabay sabing, "ginoo, maraming salamat."

Inalis niya ang kanyang ulo sa pagkasandal ngunit hawak niya pa rin ang aking kamay. Tiningnan ko siya't tinitigan sa mga mata, pansin ko ang puyat. Ebidensya ang namamaga at nangingitim na mga mata. 

Umiwas siya ng tingin at agad binitiwan ang aking kamay. Nabaling ang aking pansin sa drayber na unti-unting binabagalan ang takbo. Pagkahinto'y ibinalik ko ang aking tingin sa kinaroroonan niya. Nawala. 

Nawala, hindi parang bula ngunit parang alam na ni manong kung saan siya ibababa. Naguluhan ako't labis na nagtaka. Yung akala kong babaeng hindi nananakit, ako'y sasaktan din pala. 

Hindi pala pag-ibig ang nais niya sa pagsandal sa akin kundi kaginhawahan. Kaya noong nabulabog siya'y bigla niya rin akong iniwan. 

Nakarating ako sa bahay, nagpalit ng damit at inayos ang higaan. Sa aking paghiga'y bumalik ang ala-ala ng tatlumpong minutong biyahe. Naaamoy ko pa rin ang pabango niya, ang lasa ng buhok at dama ang mabigat niyang paghinga. Hindi ako napilitan at hindi rin naawa, kundi pinilit na ibigay ang kanyang nais kahit hindi handa. Subalit lahat ng pinipilit ay hindi mabuti at mapanakit. Tatlumpong minuto, pinaka-maikli na siguro sa listahan ng magkasintahan subalit naging masaya ako. Kahit walang label—masaya akong napaligaya kita sa tatlumpong minuto ng buhay mo.

#FlashFiction
#Memories

Tatlumpong Minuto | November 28, 2019 | Bannie Bandibas

Friday, November 22, 2019

HANTOD KRAS NA LANG

Hantod Kras na Lang
ni Bannie Bandibas


Kras, kahinumdom pa ko sa una,
Maskin wala pa tay buot pag elementary
Kiligon jud ko pag tagaan ko nimog kendi
Maskin kabalo ko na imo ra tong napunitan,
Laming usap-usap, nya imo rang gikataw-an.
Pero ok ra kay Kras man lage.

Niabot tag Grade six.
Nihilak ka kay pasayawon kang teacher.
Naluoy ko nimo maong akoy niBolunteer.
Gipabudots ko ni maam, nalingaw ang tanan,
Maskin lain kay imo pud kong gikantsawan
Ok ra kay Kras man lage.

Katong hayskul.
Nanan-aw tag horror sa sinehans kcc,
Sa sobra ka-hadlok, ang coke imong nawakli.
Akoy nayabuan mura na nuog naka-ihi sa shortpan.
Igo ra ko ningisi maskin akoy napaulawan.
Sige lang kay Kras man lage.

Pagradweyt na ta.
Akong giamin sa imo na ikaw akong gusto,
Pero nibalibad ka kay ako imo ra lageng amigo.
Wa pa ko gibungot pero kasinati na kog nasakitan,
Sa kadaghan, nganong gugmang giatay man?
Pero dawaton na lang kay Kras man lage.

Nagkita tag usab.
Hantod karon, way nagbag-o sa imong kagwapa
Kung kabalo lang ka—Kras gihapun baya tika.
Pero ako nakuratan nganong nidako man imong tiyan?
Nabuyagan diay ka'g dautan na wa ka gipakaslan.

Busa kamo, mga kabatan-onan,
Ayaw jud pagdali mangitag maminyuan
Kay basig puhon, ikaw ray magsisi.
Sa karun, Okay lang magKrasKras pre
Pero hantod Kras na lang lage.

PITIK NI MARY DIVINE

Hantod Kras na Lang | April 7, 2022 | PACMAN Radio | Bigkas Kabataan Segment – VOTY Radio | Bannie Bandibas

Thursday, November 21, 2019

MAKINIG KA KAY TITO BOB

Makinig Ka Kay Tito Bob

Makinig ka kay Tito Bob, 
iyong rayter na malakas ang loob
na tawagin kang walang alam,
tayo, tinawag niya tayong bobo. 

Pansin ko rin—
kasi hindi na tayo third world country
at marami na tayong maipagmamalaki. 

Magaling ang Pilipino
ngunit bakit iniiwasan nating matuto? 
Bakit ka natatakot sa aklat na to? 
Hindi ito ang paboritong libro ni Judas na maaring kumitil sa buhay mo.

"Aba, nakakabasa na pala ako?"
Yan ang mga linyang naisambit ko
noong una kong sinubukang magbasa, 
noong una akong tinuruan ni mama.

Ba't di mo rin subukan kaibigan
nang madagdagan ang natututunan?
Ani pa ni Ginoong Ong:
"walang taong di marunong, tamad lang."

Gayahin mo si kapitan sino
na may kasipagan kahit na sa peligro
ang bulsa. Subsub sa kahirapan
ngunit nagsusumikap gamit ang kanyang karunungan.

Isa siyang elektrisyan, 
gahol sa pera ngunit may kasiyahan.
Gayahin mo si kapitan—
dahil higit pa rin sa ipinanganak na mayaman ang lumaking may alam. 

At kayo naman po, 
mga butihin naming guro. 
Sa institusyong kinabibilangan ko, 
tulungan n'yo kaming lumago—

Oo, baliktad magbasa ng libro ang mga Pilipino
ngunit kapag may gabay, landas nami'y di liliko. 
Di namin kailangan ng mga katagang
"bawal tumawid, nakamamatay,"
mahirap pasunurin ang pinagbabawalan.

Ba't di n'yo sabihing, 
"tumawid sa tamang tawiran."
Asahan n'yong 'yan ay tutugunan
pagkat alam namin na alam n'yo ang tamang daan.

At para sa lahat, 
makialam tayo. 
Huwag lunurin ang sarili sa mga laro
sa selpon at kahit anong elektroniko—
subukan mong magbasa gamit ang mga ito
nang di naman masayang ang oras mo. 

Makinig ka kay tito,
dahil walang namang Pilipinong Bobo.
Tamad lang.

LITRATO NG PAGGAWAD NG PARANGAL

*Certificate of Participation*

Makinig ka kay Tito Bob | November 22, 2019 | Ramon Magsaysay Memorial Colleges - General Santos | International Book Week - Spoken Word Poetry | Partisipante | Bannie Bandibas

Friday, November 8, 2019

ANG TAMANG PAGBAYBAY SA PAG-IBIG NA TUNAY

Ang Tamang Pagbaybay sa Pag-ibig na Tunay
ni Bannie Bandibas

Araw-araw kang nagdarasal
Na sa araw ng iyong kasal
Ay sa tamang tao ka nakasandal,
Iyong taong bigay ng May-kapal.

Baka
Kasi magkamali na namang muli,
Nakakatakot nang masisi at magsisi.
Maiwang nag-iisa at masisi ang sarili—
Magsisi na naman, kasi naloloko ka na lang palagi.

Da
han-dahan ka lang miss,
Pag-ibig ay wag basta-bastang ihagis.
Nako! Pag natusok yan ng matulis—
Baka maaga kang maging misis.

Eh
Sino ba kasing nagsabi na magmadali ka?
Natatakot kang maubusan ng majojowa?
Kasi lumalaganap na ang epidemya
Na maraming lalakeng nagiging bakla na?

Gaga ka gid Ha?
Indi ka gid pati sa akon?
Kapila man tika sultian og laparuhon
Na ang tanan naay tamang panahon?
Dali ra baya jud ka pakilig-kiligon.

La Man ko nag-ingun na dili pwede.
Ang ako ra, hinay-hinay ra te.
Unsaun man nang Dalagang Pilipina, yeah—
Nga ngisihan ra gani, mura nag kabugtuong pante.

Ayaw pagtinaNaNga-Oppa
Lage na, pero sigurado ba ka
Na dili ka pasakitan anang buanga?
Palihog ang kasing-kasing ikalma,
Basig ipalabay tika'g north korea.

Ramdam ko ang pag-aasam mo ng pag-ibig.
Lalanguyin mo lahat ng anyong tubig
Upang marinig ang boses ng iyong kahimig.
Sa sobrang rupok mo, destiny agad lahat ng natatabig.

Sa
sabihin ko sayo na hindi lang romansa
Ang magbibigay sa 'yo ng ligaya.
Maraming uri ng pag-ibig na palagi mong kasama
Ngunit dahil sa pagkabulag ay hindi mo nakikita.

Tau
Bagay, Hayop, o mga pangyayari
Ay maaaring ring sa 'yo ay magbigay ngiti.
Sa dami ng pagpipilian ay mapapagod kang mamili,
Ngunit hindi na kailangan dahil nariyan lang naman sila sa tabi-tabi.

Wa
la namang nagsabi na nag-iisa ka, inday,
Para maghanap ng isang taong makakasama sa buhay.
Marami namang nagmamahal sa 'yo ng tunay,
Tumingin ka sa kaliwa't kanan, sibog gamay. 

Ya
kap namin ay magiging handa para sa 'yo
Sa tuwing kalungkutan ay madarama mo.
Kaibigan, kapamilya, kapatid man o kapuso—
Isa lang ang sigurado, palagi kaming nandito.

Ang tamang pagbaybay
Sa pag-ibig na tunay
Ay P-A-G-H-I-H-I-N-T-A-Y
Hanggang sa itakda ng Ama-
Na handa ka na at handa na siya
Na kulayan ang drawing na pag-ibig n'yong dalawa.

O. Ngiti ka na, walang jowa.



FACEBOOK VIDEO

YOUTUBE VIDEO

Ang Tamang Pagbaybay Sa Pag-ibig Na Tunay | April 7, 2022 | La Terraza | Bannie Bandibas

A REVIEW ON: KAPOY NAKO

π Dili ni pwede basahon habang naa pud kay ginaagian ug maskin igawas lang sa usa ka lugar na daghang tao ang naay ginabati (e.g. ospital). ...