KUHA NG INYONG LINGKOD |
KUHA NG INYONG LINGKOD |
HALAGA
Ang mga bugbog at peklat ay hindi basehan
kung paano ang sarili mo'y pahahalagahan.
Parte lamang ito ng naging proseso, nakaraan
na hindi mo na kailangan pang pagtakpan.
Gawing motibasyon ang mga sakit na naranasan
upang magpatuloy sa tinatahak mong daan
at kung sakaling mawalan ka man ulit ng dahilan,
lumingon ka lang—nasa likod mo kami, Kaibigan.
#HindiKaNagiisa
#DamdamingNakapaskil
*Certificate of Recognition* |
Jolina
Kumusta ka na, Jol? Sana ay nasa mabuti kang lagay.
Ewan ko ba kung bakit ako napasulat. Gusto ko lang sigurong ipabatid ang kasiyahan ko noong isang araw, noong aksidente tayong nagkita sa paborito nating kainan. Di ako mapakali noon kasi agad kitang nakilala, ang mahaba mong buhok at makinis mong kutis ay gano'n na gano'n pa rin. Walang pinagbago. Nadagdagan pa ang kaba ko noong napatingin ka sa akin at ngumiti. Ang mayuming ngiti at kumiskislap mong mga mata ay walang kupas na nagpapakilig sa akin. Lumapit ka at ako'y kinausap, hindi ako makagalaw habang binibigkas mo ang mga salitang "uy, kent! Namiss kita." Bati mo sa akin at bigla kang tumawa. Siguro'y hindi na maitsura ang aking mukha sa sobrang pula. Ikaw naman kasi, ba't ganoon pa ang ibubungad mo sa akin?
Sabay tayong nag-order at nagulat akong pareho pa rin ng dati ang pinipili mo, pinipili natin. Isang pirasong "chickenjoy" at kanin, tiyaka isang "sundae." Inimbita kitang sumabay na sa akin kasi pansin kong wala ka namang kasama at agad mong tinanggap ang aking paanyaya. Ang saya ng gabing 'yon, puro kuwentuhan at tawanan. Sa dami ng napag-usapan natin ay naabutan na tayo ng pagsasara ng kainan.
Parang ayaw ko nang matapos ang gabing 'yon. Napuno ng pagsisisi ang aking isipan, takbo sila nang takbo na parang hindi napapagod. Sana hindi na lang kita iniwan para sa isang panandaliang ligaya. Sana hindi ko na lang binalewala ang pagmamahal mo kasi nasaksihan ko noong gabing 'yon na mahal na mahal mo pa rin ako. Ang saya sa mata mo ay siyang nakikita ko at naramdaman ko ang totoong kaligayahan.
Bigla akong bumalik sa ulirat nang may dumating na lalakeng pamilyar ang mukha. Tumayo ka, hinagkan at niyakap siya. Nalungkot ako sa natanggap kong balita. Bakit mo ko hinintay?
Patawad, Jolina. Pero parang huli na. Ikakasal na ako sa buntis kong kasintahan.
Ps. Pakisabi pala kay tito na salamat sa ipinanangako niyang regalo noong gabing 'yon para sa anak ko, natanggap ko na.
Kahit hindi ko matanggap ang nangyari, hindi na talaga maaari.
Nagsisisi,
Kent B.
POSTER NG KOMPETISYON |
Krisis ng mga Puso
May kinakaharap na malaking krisis ang mundo,
halos ang mga bansa ay hindi napaghandaan ito.
Hindi natantsa kung anong magiging dulot nito
sa kanya-kanyang mga bayan at sa bawat tao.
Ngunit di napapansin at tila binabalewala
ang isa pang krisis na apektado ang madla.
Minsan pa'y tinatanggap na lang kaya lumalala,
krisis ng mga puso, mas mapanira kaysa pandemya.
Lumalabo ang pagiging makatao ng tao,
di na kinikilalang tao ang kapwa nito.
Nagiging marahas, mapanghusga, at negatibo—
ni hindi naisip kung anong magiging epekto.
Nagiging mas gahaman ang mga gahamang muta,
imbis na makatulong ay iniisip lang ang sarili nila.
Saan napunta ang pagiging patriyotiko't makabansa?
Nilunok na yata ang pangako sa watawat ng bansa.
Ngunit sa kabila ng krisis ay nariyan ang bayanihan,
ang ugaling Pilipino na maipagmamalaki ng bayan.
Kahit puno ng galit, mayro'n pa ring pagmamahalan
at pagkakaisa kahit pansin na lahat ay nahihirapan.
Magtulong-tulong hanggang sa ating makakaya,
iwasang maging balakid sa batas at polisiya.
Maiging sumunod na lamang sa ating lideratura,
para iwas gulo at ang nasasakupa'y maging payapa.
Ito ang mensahe ko sa bawat mamamayang Pilipino:
kakayanin natin ang malaking krisis ng buong mundo
kung uunahin nating ayusin ang krisis ng bawat puso—
krisis sa loob mo.
May pag-asang pang makalalaya rin tayo sa krisis na ito.
KOMENTO NG HURADO |
ABC of Hope for Humanity (Poem)
Author: Bannie Bandibas
•••
Title: The aMENDment
As a kid,
People would always see me
As one of the troubles—
But they've just never understood
My thoughts, my poems, and drabbles.
They never saw me as a child,
As one of the men of the future.
A person that may become a leader,
The one who'll have the drive to nurture.
Now, I've grown up—
I did my own healing and mending bruises.
Believing that someday the world would change,
Uplifting the youth to win while accepting losses.
•••
Title: The bookShELF
Reading,
It gives me much learning
About humans and how the world runs.
It gives me understandings,
Like, why we sometimes tend to use guns.
Out of cruelty and inequality,
We chose not to behave and fight,
But I don't think it's the only way
Because my eyes can still see a light.
If only we'll try to practice a personality
Of always putting ourselves to the other's shoe
Then we'll have better words and actions
Not to makes someone's war to just blew.
•••
Title: The COMPASSion
Creatures,
Different people with different griefs,
Different hearts with different beats
And different races with different beliefs—
Contradictions are built from bits.
We are walking in dissimilar directions,
Travelling and sometimes crosses paths—
But because of the eagerness to complete missions,
We, as furious ones, chooses to smash the bats.
Trying to compete without even realizing
That they are not bumped for the battles—
They've just met to help each other's game,
Have compassion to offer a ride in their shuttles.
•••
Bannie M. Bandibas 21
General Santos City, South Cotabato Province, Philippines
SERTIPIKO NG PAGLAHOK |
LAHOK |
EDIT NG INYONG LINGKOD MULA SA AKTWAL NA POSTER NG LAPIS ARTCOM |
POSTER NG KOMPETISYON |
Sandata
Nagimbal ang buong bansa
sa pagdating ng sakuna.
Delubyong di nakikita ng mata
kaya nagbigay ng pangamba.
Dumaan ang ilang linggo,
tila unti-unting nang natatalo.
Marami na ang apektado,
at dumadami pa ang natitiklo.
Ngunit ang hindi nalalaman
at naiintindihan ng ilan
ay may sandatang nakalaan
na labis na makapangyarihan.
Isang bayang pinagbuklod,
dugong Pinoy na di paaanod.
Tanggalin—mga nakaharang na bakod,
sabay-sabay tayong lumuhod.
Bukas, gigising tayong nakangiti,
saya sa mukha ang mamumutawi.
Kung magpapatuloy ang mga labi
sa pagdarasal, pag-asa'y mananatili.
SKRINSYAT NG PAHINA |
POSTER NG KOMPETISYON |
π Dili ni pwede basahon habang naa pud kay ginaagian ug maskin igawas lang sa usa ka lugar na daghang tao ang naay ginabati (e.g. ospital). ...